Şekersiz çay tadında el? Yüzünü görmek istemeyeceğim kadar memenetsiz... Önce kokusu, sonra kendisi gelir belanın! Siz burnunuzu koku kesilene kadar yaklaştığınız anda bile kullanamıyorsunuz.
Yaklaşıyorsun, yaklaşıyorsun yaklaşıyorsun. O bekliyor, sen yaklaşıyorsun ve o bekliyor. Onu bulduğunda çok yakınında olacaksın. Tek farkınız olmalı, sen neden orda olduğunu bilmiyorken, o senin neden orda oluğunu senden iyi biliyor olacak! Nefesini duyup, son gördüğün sahne olarak sadece gözlerini hatırlayacaksın.
Yağmurda yukarı kaldırdığın ellerin sadece yıkanmış olacak, aradığın "nur" onun içinde değil. Aradığını bulamamamış olmak sana sessizlik verecek, sonsuza kadar tek bir gerçek çığlığı en sonuna kadar dinleyebildikten sonra.
"welcome to karacaahmet"
22 Agustos 2008
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder